Het is wat hè, met die Corona..
Moeten we nou echt nog een blog schrijven over Corona? Zijn er al niet genoeg mensen die hier een mening over hebben? Ja, dat moeten wij. Nou ja, dat willen we. Niet omdat we daar werk uit denken te halen. Ja, natuurlijk vinden wij het ook spannend wat er nu met ons inkomen gaat gebeuren de komende weken. Maar nee, het is al vervelend genoeg zonder dat we alleen aan onze omzet denken. Het is juist nu het moment om te laten zien dat ondernemers ook maar mensen zijn. Die elkaar in deze tijd best willen helpen om de overkant te halen van minimaal drie onzekere weken.
Nederland werkt massaal thuis. Top. En oké, niet ideaal met thuiszittende kinderen die het veel te spannend vinden om aan hun huiswerkstof te gaan. Maar toch, het is werkbaar. Voor ons is het op zijn ergst gezegd niet handig dat je niet snel kunt schakelen met degene aan de andere kant van het bureau. Je moet wat afspraken afzeggen, maar dat zal in veel gevallen doorschuiven zijn. Komt wel goed als we de piek gehad hebben. Ondertussen pakken we wat meer schrijfklussen op en werken we alvast wat vooruit. Dus waar hebben we het eigenlijk over?
Nou, waar we het over hebben, zijn de ondernemers waar dat net even anders is. Die hun hele productiehal nu stil zien komen liggen. Die nu al kunnen voorzien dat ze daardoor niet kunnen leveren als de piekdrukte komt. Ondernemers, die – op welke manier dan ook – afhankelijk zijn van wat er nu in hun bedrijf zou moeten gebeuren. De horeca staat daarbij voorop, zij hebben hun compensatie al opgeëist. Maar al die andere kleinere bedrijven en toeleveranciers. Al die kleine verliezen die worden geleden maar die niet zo duidelijk zijn. Maar die wel pijn doen…
“Al die kleine verliezen die worden geleden maar die niet zo duidelijk zijn. Maar die wel pijn doen…”
Kunnen we daar samen oog voor hebben? Gewoon eens om je heen kijken naar de ondernemers waar je zaken mee doet. En het dan niet schouderophalend afdoen met een ‘Het is wat hé, met die Corona?’ maar de vraag stellen: ‘Kan ik iets doen?’ Even vergeten dat jij afnemer bent en ik leverancier of andersom. Misschien kunnen we tijdelijk even andere voorwaarden afspreken, andere tarieven hanteren of samen een brief sturen aan onze gezamenlijke klanten. Even niet mijn omzet, maar onze omzet. Omdat je ook maar mens bent, en er meer mensen van jou afhankelijk zijn.
Corona treft ons allemaal, en leuk gaat het zeker niet worden. Maar wat als we er nou straks met zijn allen op terugkijken en zeggen: samen hebben we het gered. Hoe gaaf zou dat zijn.